КРЫГАХОД
Старая
Аксiння варочалася з боку на бок. Сон не iшоу. За сцяною у сне нешта
мармытау yнук. Ей нават здалося, што ен
паклiкау яе. Але вось дачка падыйшла, супакоiла малога.
«Мабыць крыгi у сне бачыць? - падумала Аксiння. - наглядзелiся мы з табою сення, Сашок, дык
вось i не спiца…»
Сення
днем пайшла рака. Сашок першы пачуй гэта. З крыкам прыбег у хату.
