Прыказкі і
прымаўкі — своеасаблівая энцыклапедыя жыцця народа ў розныя гістарычныя эпохі.
Прыказка — гэта
агульнавядомае кароткае выслоўе з павучальным сэнсам. Прымаўка — агульнавядомы ўстойлівы выраз, звычайна
вобразны, які адрозніваецца ад прыказкі тым, што не з'яўляецца скончаным
суджэннем і звычайна не мае павучальнага зместу.
У афарыстычнай
творчасці беларускага народа прыказкі і прымаўкі карыстаюцца найбольшай
папулярнасцю. Яны ярка адлюстроўвалі маральна-этнічныя і эстэтычныя ідэалы,
погляд на працу, жыццёвы вопыт, народную мудрасць увогуле. У некаторых з іх
адбіліся язычніцкія ўяўленні.
Пра час
Дарагое яечка да
Вялікадня. Дорога ложка к обеду.
Гуляй, гуляй, ды
дзела не кідай. Делу время – потехе час.
Пакуль жаніцца,
загаіцца = Пакуль шлюб браць — нічога не знаць. До свадьбы заживет.
Пра працу
Любіш паганяць –
любі і каня гадаваць. Любишь кататься – люби и саночки возить.
Дзе кухарак
шэсць, там няма чаго есць. У семи нянек дитя без глаза.
Хто дбае, той
мае = Гаспадарка — клапатарка = Хто полю годзіць, у таго жыта родзіць = Дзе
гаспадар ходзіць, там ніўка родзіць = Пільнуй гаспадаркі — будуць у гаршку
скваркі. Доход не живет без хлопот.
Скончыў работу —
гуляй у ахвоту = Перш папрацуй, а тады й патанцуй = Службу справіў — і гуляй.
Сделал дело — гуляй смело.
Ляжачыя і грошы
ржавеюць = Пад ляжачы камень вада не бяжыць(не падплыве). Под лежачий камень и
вода не течет.
Пра словы і мову
Конь вырвецца —
здагоніш, а слова вырвецца — не зловіш = Выказанага слова да губы не вернеш =
Са свайго языка спусціш — на чужым не зловіш = Слова як птушка: выпусціў — не
вернеш = Сказанае слова за хвост не зловіш = Сліны не падымеш, а слова не
вернеш. Слово не воробей: вылетит — не поймаешь.
Слова — вецер, а
пісьмо — грунт = Што напісана пяром, не выйме і сякера. Что написано пером,
того не вырубишь топором.
На ўзвей (вей)
ветру пускаць = На звей (вей, узві, збой) вецер гаварыць. Бросать (слова) на
ветер.
Слова не пазычае
= Спрытны на язык = На кожнае слова адказ гатовы. За словом в карман не лезет.
Дробным макам
рассыпацца = Языком слаць = Словамі як пер’ем слаць. Рассыпаться бисером
(мелким бесом).
Гаварыў бы
па-польску, ды язык конскі, гаварыў бы па-англійску, ды язык слізкі.
Будзем мове
вучыцца, пакуль смерць не лучыцца.
Прымаўкі ды
прыказкі — роднай мовы прывязкі.
Усяму пачатак —
родная мова.
Хто забыў сваіх
продкаў — сябе губляе, хто забыў сваю мову — усё згубіў.
Пра дом і сям'ю
Добра на Доне,
ды лепей у сваім доме. В гостях хорошо,а дома лучше.
Няма роду без
выроду = У балоце не без чорта, а ў роду не без выроду = У кожнай чарадзе
авечку з матыліцамі знойдзеш = І на здаровай яблыні гнілы яблык знойдзецца = І
ў добрай сям’і вырадак бывае = Няма лесу без воўка, а сяла без злодзея. В семье
не без урода.
Сямейка малая —
(усім) работы хапае = Гурт невялічкі — гуляць няма звычкі = Былі бы мы сямёра,
змаглі б усё ўчора. Дом невелик — гулять не велит.
Якое карэнне,
такое і насенне = Які куст, такі і парастак = Які род, такі й плод. Каково
семя, таково и племя.
Пра каханне
Без сонейка
свету не быць, без мілага нельга жыць = Цяжка ўздыханне — далёка каханне. Не
мил свет, когда милого нет.
Не прыгожая
прыгожа, а каханая прыгожа = Не тое хораша, што хораша, але тое, што каму
даспадобы. Не по хорошу мил, а по милу хорош.
Хоць у будане
жыць, абы з каханым быць — Хоць пад лаўкаю сядзець, абы на харошага глядзець =
Хоць без хлеба пасяджу, але ж на любага пагляджу = Хоць у адной лёлі (сарочцы),
абы па любові. С милым рай и в шалаше.
Пра розум і веды
За дурной
галавой нагам неспакой (бяда, гора) = За дурною галавою і нагам няма спакою =
Скупы двойчы плоціць, а дурны двойчы ходзіць = Галава нагам зладзей.
Бестолковая голова ногам покоя не даёт.
Свой розум мець
= Сваім одумам (сваім розумам) жыць. Жить своим умом.
Без мукі няма навукі.
Цяжка ў школе, дык лёгка ў полі. Тяжело в учении, легко в бою.
Век жыві — век
вучыся. Век живи — век учись.
За багацце
розуму не купіш. = Розум не купіш — у галаву не ўльеш.
Хто без навукі,
той як бязрукі.
Пра багацце
Багаты Хадот:
сабака ды кот = У вераб’я багатая сям’я: у кожнага верабейкі па тры капейкі.
Богатому черти деньги куют.
Багатыр
дзівіцца, чым худак жывіцца = Багаты дзівіцца, чым бедны жывіцца, а бедны
смяецца, дзе ў багатага дзяецца = Багаты не ведае, чым бедны абедае. Богач
удивляется, чем голь пробавляется.
Бог не цяля,
бачыць (пазнае) круцяля = Бог не Мікітка, павыламіць лыткі = Бог бачыць з неба,
што каму трэба = Бог ведае, хто што робіць і хто як абедае = Бог не гуляе, шмат
палатна мае ды багатым торбы нагатаўляе. Бог видит, кто кого обидит.
Даў Бог дурню
хлеба, ды той не ўмеў спажыць як трэба = Што Бог ні даў, усё ўторбу = І Халімон
танцуе, калі яму шанцуе = Калі папу ўдаецца, то і пападдзя смяецца. Бог даёт —
и дурак берёт.
Не будзь ласы на
чужыя каўбасы. На чужой каравай рот не разевай.
Хто чужога
жадае, часта сваё пакладае = Не ганіся за чужым, не трэба будзе плаціць сваім =
Чужое ўзяць — сваё згубіць = Не бяры чужога: аддасі сваё = Ты па чужое, а чорт
па тваё. Кто чужого желает, скоро своё потеряет.
Быў бы хлеб, а
мышы збягуцца = Абы хлеб быў, а нахлебнікі будуць = Абы было ў торбе, то з’ем і
на горбе = На воўну авец знойдзецца й кравец = Абы падла — вароны назлятаюцца =
Быў бы куст, а варона знойдзецца = Абы тавар — купец будзе. Был бы хлеб, а зубы
сыщутся.
Быў бы араты,
будзе й прыганяты = Былі б дурні, а паны знойдуцца = Абы спіна — пуга
знойдзецца = Быў бы азадак, а лазы хопіць = Быў бы лоб, а горб будзе. Была бы
шея, а ярмо найдётся.
Пра сяброў
Чалавек без
сяброў, што печ без дроў = Няма грошай — не бяда, як сяброў грамада = Лепш сто
сяброў, чым сто рублёў. Не имей сто рублей, а имей сто друзей.
Пра ворагаў
Не будзь горкі —
праклянуць, не будзь салодкі — пракаўтнуць = Будзешь горкі — праплююць, а
салодкі — праглынуць = Не будзь салодкі, бо пераліжуць; не будзь горкі, бо
пераплююць. Будешь сладок — живьём проглотят, будешь горек — проклянут.
Пра Бога
Бог не
папусціць, свіння не ўкусіць = Калі Бог не дасць смерці, дык невозьмуць і чэрці
= Як Бог дапусціць, то й святыя не абароняць. Бог не выдаст, свинья не съест.
Ведаў Бог, што
не даў свінні рог = Не дай Бог свінні рог = Бачыў Бог, што не даў свінні рог,
бо ўвесь свет спарола б. Бодливой корове Бог рог не даёт.
Скажы дурному
паклоны біць, то ён і лоб паб’е = Дурань і мяла зломіць = Разумны работу
зробіць, а дурань і мяла зломіць = Дай дурню брытву, то ён зарэжацца = Не
хадзіў шалудзька Богу маліцца, а як пайшоў, дык і лоб разбіў = Дурань і
молячыся лоб паб’е. Заставь дурака Богу молиться — он и лоб расшибёт.
Божа памажы, але
й сам падбяжы (але і сам не ляжы) = Памажы Божа, але й ты не ляжы, нябожа = На
Бога спадзявайся, але і сам старайся = Працуй, нябожа, то і Бог паможа = Чакай
збавення з неба, а тым часам хлеба трэба. На Бога надейся, а сам не плошай.
Пра поспех
Прыйдзе, тата, і
наша свята = Будзе і на вашай вуліцы кірмаш = Будзе і на маім рынку торг
(кірмаш). Будет и на нашей улице праздник.
Загляне сонца і
ў наша ваконца = Калісь засвеціць сонца і ў наша ваконца = І наша сонца ўвойдзе
ў ваконца = Прыйдзе тая нядзеля, што будзе й маё вяселле = Калісьці й наш Бог
праспіцца. Будет и наше время.
І сена цэлае, і
козы сытыя. И волки сыты, и козы целы.
Комментариев нет:
Отправить комментарий